تاریخچه آستان مقدس امام زاده قاسم (ع)

پس از وفات یا شهادت در محله بالا دژ یعنی محله امام زاده قاسم فعلی مدفون می شوند.
بنابر نقل اهالی و استاد کتب ( اسرار الشهاده و بحرالانساب و جواهرالایقان و سرمایه ایمان و تذکرالشهدا و بحرالمصائب)
و آثار ملموس تاریخی مثل (صندوق قبر مطهر) که مربوط به دوره صفویه می باشد.، راس قاسم بن حسن بن علی بن ابی طالب بعد واقعه کربلا بریده می‌شود و به نشانه پیروزی و برتری یزیدیان توسط حصین بن نمیر از کوفه به شهر ری فرستاده می‌شود و در برج طغرل، که بنام یکی از والیان یزید بود نگه داری و سپس وارد قریه شمران می‌شود.
پیر زنی بنام جاریه که موکل راس بود، بنابر نقل ارباب مقاتل پس از دیدن مکاشفاتی و اعجاز از این راس مطهر، نور حقیقت بر او تابیده و بر این که سر مطهر از خاندان آل پیامبر است ایمان می آورد، و پس از اتفاقات بسیار موفق به دفن، راس در خانه خود که محل فعلی امام زاده است می شود.
بر همین اساس، دو نظریه که مبنی بر دفن سر قاسم بن حسن بن علی و امام زاده قاسم ابن حسن بن زید، محتمل میباشد.
بناء بقعه در قرن ۷ هجری و صندوق مزار مطهر درسال ۹۶۳هجری قمری توسط شاه طهماسب صفوی نصب شد، و در دوره فتحعلی شاه ساختمان اصلی توسعه پیدا نمود.